dreas

Liefste pa, beste pa,

60 Jaar heb ik jou mogen delen met de wereld.

Over je jeugd kan ik weinig vertellen, dat je een schelm was weet iedereen die je gekend heeft.

Verhalen over katten verjagen, stiekem een gras-sigaret roken en daar zo ziek van zijn dat je daarna nooit meer gerookt hebt, misdienaar, iets met de blaasbalg van het kerkorgel.

Later de meisjes nafluiten.

Op je vier vingers fluiten dat kon je als geen ander, in onze jeugdjaren was dat het sein dat we moesten komen eten en we hoorden dat zeker 2 kilometer ver…

Je ontmoeting met ons ma op de kermis – en die rare broers van je hoor ik ons ma nog zeggen. Dat moet wat geweest zijn.

Je had wel een jong dingske te pakken, was ze al 15 – net of net niet dat weet ik niet meer.

Je legerdienst in Duitsland, lang was dat toen, honderden brieven uitgewisseld met dat Tielts meisje.

In 1959 zijn jullie getrouwd in de kerk van Sint Maarten in Tielt.

Onze pa zei altijd dat hij getrouwd was met een meisje van 19 en er pas mee gaan slapen is als ze 20 was. Doe gij se zot zeiden er sommigen, zo lang wachten…. Voor de goede verstaander – het was altijd een dubbel feestje – 20 juni huwelijksverjaardag – 21 juni verjaardag van ons ma …

En in 1960 kwam er een  eerste kind, een zoontje, Marcel. 2 Jaar later dacht je een dochter te krijgen maar sorry pa, ik ben een jongen…maar ik heb het goedgemaakt na een eerste poging met zoon Bert,  met mijn dochter Sarah en kleindochter Charlotte.

Onze jeugd was zorgeloos, een vrachtwagen zand tegen het oud huis was onze zandbak. De straat en de bossen en kanten onze speeltuin.

De jaarlijkse daguitstap – naar de ardennen of zo, waar we zo dikwijls verkeerd reden en telkens in een doodlopende straat aan een mesthoop moesten keren, wij dachten dat Wallonië vol mesthopen lag.

Zwemmen hebben we allemaal geleerd bij de Tieltse Flippers en een jaarlijks zomers uitstapje naar een vijver hoorde er ook bij, Zilvermeer, Hofstade, Averbode, we hebben overal gezwommen. ’s Avonds moesten we altijd vluchten voor een zomeronweer.

Na verscheidene baantjes, de suikerfabriek, een vernisfabriek (oorzaak van je dood) in Mechelen, beken ruimen, ben je in de brouwerij in Leuven terechtgekomen. Daar was je echt wel op je plaats. Dat hebben Marcel en ik later zelf mogen zien toen we een tijdje collega’s waren. De Stella was voorgeproefd…

Je bent daar op je 55 op brugpensioen gegaan – en je hebt je dat geen moment beklaagd.

Ma en jij hebben samen een hele mooie tijd gehad. Wel met de zorgen over onze inwonende grootouders – maar ik heb je daar nooit over horen klagen.
Maar klagen zat niet in je aard.

Je hebt samen met ma ook goed voor je kleinkinderen Bert en Sarah gezorgd, voor- en naschoolse opvang heet dat.
Wij zijn jullie daar zeer dankbaar voor en de kinderen hebben er geweldige herinneringen aan.

Je achterkleindochter Charlotte (Lotje) was ook graag bij je, Rita en ik hebben wel jullie Opa en Oma naam overgenomen nadat jullie gepromoveerd zijn tot Oma en Opa Duif ?

50 jaar huwelijk is nog groots gevierd, 60 jaar wat kleiner, en op jullie 63 huwelijksverjaardag dit jaar ging het niet goed meer met je. Je hebt veel pijn gehad de laatste maand.
Je keek zo uit naar de operatie die dat zou verlichten maar de zondag voor je overlijden zei je nog “ik zen no de kloete”. Maandag heb je nog bewust afscheid genomen van ons.

Jullie zijn altijd een mooi en liefdevol koppel geweest, ik kan me echt niet herinneren dat jullie ooit ruzie hebben gemaakt, alleen dat ons ma je tegen je voeten gaf als je/ te lang was blijven hangen in het duivenlokaal en een paar pintjes teveel op had. Maar ook dat gebeurde zelden.

Dat je een zwak had voor mooie meisjesbenen  is een understatement, regelmatig moesten we in de auto zeggen:, “Pa, let op de weg!!”.

Gevoel voor humor, plagen, plezier maken, dansen – walsen zoals jij en ma , zo snel rondjes draaien – dat heb ik nooit gekund.

Je duiven –  dat zat in je bloed – en je moest ook wel van je schoonvader denk ik. Maar je hebt nooit de duiven gehad waar de Chinezen zoveel geld voor geven – daar hebben we je dikwijls mee geplaagd.- Toch haalde je regelmatig kampioensvermeldingen binnen, het huis staat vol trofeeën en bekers.

Je jarenlange inzet bij de Hagelandse Duivenbond, de kampioenendag, de mosselfestijnen, je inzet is zeker enorm gewaardeerd geweest.

We zullen zorgen dat je diertjes een goede thuis krijgen.

Je tuin, menig passant was jaloers op je tuin, en vooral hoe jij zo’n mooie tomaten in open lucht kon telen. …koper tegen de ziekte is niet zo’n groot vergif.
Jarenlang teelde je ook aardappelen op het veld, genoeg voor een leger. Gelukkig doe je dat al een tijdje niet meer.

Nu nemen wij de zorg over ons ma over, we zorgen dat ze niets tekort komt

En binnenkort komt er nog een klein boeleke bij.

Het leven gaat zijn gangetje en wij, mensen, komen en gaan.

Bedankt Pa, bedankt dat je er was voor ons.

Muziek bij de uitvaart:

1. Shostakovich: Second waltz (Milan Rehak, accordeon versie)
2. Marva: Herinneringen
3. Bobbejaan Schoepen: Ik zie zo gere mijn duivenkot
4. Caetano Veloso Cucurrucucu Paloma (Hable Con Ella)
5. Buurman: Elk einde is een nieuw begin
6. Thé Lau: Platina blues